Poema Olvidado
No digan que no hay savia en tus entrañas; y que no sientes palpitar la vida: siendo asi no brotaras espadañas, ni vivieras de líquenes, florida. Ah! quien te auscultó a tí para creerte ó muerta o insensible, piedra mía; corazón de los campos, nadie advierte que estás la,tiendo cual mi entraña fría...
Sábháilte in:
Príomhchruthaitheoir: | |
---|---|
Formáid: | book |
Teanga: | esp |
Foilsithe / Cruthaithe: |
1950
|
Ábhair: | |
Rochtain ar líne: | http://repositorio.casadelacultura.gob.ec/handle/34000/796 |
Clibeanna: |
Cuir clib leis
Níl clibeanna ann, Bí ar an gcéad duine le clib a chur leis an taifead seo!
|